دین به عنوان یکی از ابتداییترین و اصیلترین نیاز فطری انسان همیشه در طول تاریخ با تحولات و تقریرات متفاوت مواجه بوده است. جریان پلورالیسم دینی(تساهل دینی) در میان ادیبان عربی در اثنای قرن نوزدهم و بیستم واکنشی به تفاوت دینی این ادیبان در دوره عثمانی و فشارهای آن حکومت بر مسیحیان لبنان و سوریه بود. در این میان نویسندگان وادیبان مسیحی چون ناصیف یازجی وبطرس بستانی و دیگران تلاش کردند که از عوامل پراکندگی و دشمنی میان مسلمانان ومسیحیان بپرهیزند و بیشتر به روی وجوه مشترک ادیان و همکاری آنها تکیه کنند. جبران خلیل جبران در ششم ژانویه 1883 از مادر فرزانه و مهربان به نام «کامل رحمت » که کشیش زادهایی مارونی و پدری تند خو و دائم الخمر در روستای «بشری» واقع در لبنان متولد شد. جبران در یک خانوادهی مسیحی به دنیا آمد بنابراین وی مسیحی است. و گرایشهای دینی در او وجود داشت و از کودکی به کلیسا میرفت و به مسیح عشق میورزید. با این وجود از تعصبات دینی در آثار او خبری نیست. او در حقیقت یک پلورالیست دینی است. گویی حق را منحصر به یک آیین خاص نمیداند بلکه حق را جاری و ساری در همهی ادیان میبیند.