۱-۲-۲- حافظه کاری

حافظه ی مفهوم پیچیده، مبهم و گسترده ای است که بر تمام رفتارهای فردی و اجتماعی تأثیر می گذارد؛ به طوری که هیچ رفتاری بدون تأثیر گرفتن از آن متصور نیست. به عبارت دیگر، حافظه مفهومی است که برای ذخیره کردن و کدگذاری اطلاعات، فکرکردن، استدلال کردن، تحلیل کردن، سازمان دهی کردن، ارزیابی کردن، بازیابی کردن و سایر فعالیت های شناختی و فراشناختی ضروری است (سعادتی، کیامنش، کدیور و حمیدی، ۱۳۸۹). به نظر مایر[۱] (۲۰۰۷؛ به نقل از سعادتی، کیامنش، کدیور و حمیدی، ۱۳۸۹)، حافظه فرایندی ذهنی و شامل توانایی ذخیره و رمزگردانی (در حال)؛ بازخوانی و یادآوری (در آینده) و پردازش (در حال و آینده) موضوع هاست. به عبارت دیگر، سازه ی حافظه در حوزۀ مطالعات روان شناختی به این امر می پردازد که موضوع های مختلف و متنوع چگونه در حافظه ذخیره، ثبت وسازمان دهی می شوند و پردازش های ذهنی دخیل در بازیابی و فراموشی کدام اند.

بسیاری از پژوهش ها (ریپو و بدلی[۲]، ۲۰۰۶؛ انگل[۳] و همکاران، ۲۰۰۸؛ سوانسون و اوکونور[۴]، ۲۰۰۹) نیز حافظه را به صورت کلی، توانایی ذخیره سازی و دستکاری و پردازش اطلاعات و تجارب (موقت و دائمی) و استفاده کردن از آن ها در تعاملات بعدی با محیط دانسته و آن را شامل فرایندهای کسب، ضبط، رمزگردانی، ذخیره و بازیابی اطلاعات می دانند. به همین دلیل حافظه در سیستم شناختی انسان یک توانایی مرکزی و در بررسی فرایندهای حافظه و یافتن متغیرهای متعدد تأثیرگذار بر آن، به منظور کمک به دانش آموزان برای رسیدن به موفقیت و پیشرفت تحصیلی انجام می شود، یکی از اصلی ترین اهداف عینی آموزش و پرورش محسوب می شود.

[۱]– Myers

[۲]– Repove & Baddeley

[۳]– Engel

[۴]– Swanson & O’Connor

 متن کامل پایان نامه