۱-۱-۱ حمل‌ونقل راه آهن
حمل‌ونقل ریلی به‌عنوان یکی از بخش‌های مهم سیستم حمل‌ونقل، نقش عمده‌ای را در عرصه اقتصادی، صنعتی و اجتماعی کشورها ایفا می‌کند و به‌واسطه مزایای خاص و نسبی که در مقایسه با سایر بخش‌های حمل‌ونقلی ازجمله هوایی، جاده‌ای و دریایی دارد، توانسته سهم قابل‌توجهی را در حوزه حمل‌ونقل به خود اختصاص دهد.
توسعه شبکه حمل‌ونقل ریلی بدون تردید در زیرساخت و توسعه متوازن و پایدار، نقش اساسی داشته و دارای اولویت بالایی است. همچنین سهم تعیین‌کننده آن در تولید ناخالص ملی و نقش پیش‌نیاز آن در توسعه بخش‌های اقتصادی، تجارت، صنعت، کشاورزی و دیگر زیر بخش‌های اقتصادی و اجتماعی و به‌ویژه اشتغال‌زایی بالای آن قابل‌انکار نیست. به لحاظ وجود مزایای نسبی حمل‌ونقل ریلی نسبت به حمل‌ونقل جاده‌ای در امور حمل‌ونقل انبوه بار و مسافر به‌خصوص در مسافت‌های طولانی، کاهش فراوان در مصرف انرژی (گازوییل)، ایمنی فوق‌العاده بالا و تلطیف محیط‌زیست به لحاظ مصرف سوخت فسیلی کمتر و رفاه و آسایش بیشتر، تأثیر قابل‌توجهی در کاهش قیمت تمام‌شده در حمل‌ونقل بار و مسافر دارد. بدیهی است هر چه قیمت سوخت به قیمت واقعی خود نزدیک شود، صرفه و مزیت اقتصادی حمل‌ونقل ریلی به نسبت جاده بیشتر خواهد شد. اهمیت فوق‌العاده توسعه شبکه ریلی، همواره مورد تأکید مدیران و مسئولان کشوری و نیز مجلس شورای اسلامی بوده و در اهداف برنامه‌های پنج‌ساله و چشم‌انداز توسعه نیز منظور گردیده، لیکن در عرصه عمل اعتبارات متناسب با اهداف کمی و کیفی موردنظر منظور نگردیده و متأسفانه منابع مالی همین اعتبارات کم نیز تخصیص نیافته است. لذا به‌طورکلی می‌توان گفت که در سال‌های بعد از جنگ هم توسعه راه‌آهن و نیز بهره‌وری استفاده از امکانات شبکه ریلی موجود، بسیار محدود بوده و به‌هیچ‌وجه متناسب با نیاز کشور ارزیابی نمی‌گردد. باوجود مزیت‌های بسیار عمده حمل‌ونقل ریلی و همچنین یکی از ضروری‌ترین شیوه‌های حمل در سیستم حمل‌ونقل چندوجهی این نوع شیوه حمل زمینی، در جایگاه ویژه‌ای از منظر حمل بار قرار دارد. مه در این مبحث به وضعیت حمل‌ونقل راه آهن پرداخته خواهد شد.
۱-۱-۱-۱ سازمان راه آهن جمهوری اسلامی ایران
حدود ۷۰ سال از زمان شکل گیری راه آهن در ایران می‌گذرد، اطلاعاتی در این زمینه که حوزه تحقیق و پژوهش در راه آهن، با توجه به نیاز کشور به امر تحقیق و توسعه در راه آهن و صنعت حمل‌ونقل ریلی اولین بار در کدام سال‌ها شکل گرفت موجود نمی‌باشد. مرکز تحقیقات راه آهن ج.ا.ا جهت خودکفایی راه آهن جمهوری اسلامی ایران در زمینه ساخت، تأمین و تهیه تجهیزات و قطعات مرتبط با صنعت ریلی بانام دفتر مطالعات و تحقیقات روابط بین‌الملل و به‌عنوان دبیر شورای فنی ساخت راه آهن در سال ۱۳۶۹ با ۵۵ نفر پرسنل و در شش گروه کاری تشکیل و شروع بکار نمود. در سال‌های ۷۱ تا ۷۲ دفتر مطالعات و تحقیقات روابط بین‌الملل، به مرکز تحقیقات راه آهن تغییر نام داد. در سال‌های ۷۲ تا ۷۹ مرکز تحقیقات راه آهن و پرسنل آن فعالیت خود را به‌صورت جدی در خصوص کارهای تحقیقاتی، مطالعاتی و نمونه سازی در زمینه صنعت ریلی به دلیل نیاز راه آهن به یک مرکز جهت ارائه خدمات مشاوره‌ای گسترش داد. طی این سال‌ها سیاست مرکز اجرای پروژه‌ها به‌صورت امانی بوده است.
در سال‌های ۷۹ تا ۸۲ جهت ارتقای سطح علمی پرسنل مرکز تحقیقات و تبدیل شدن به یک مرکز تخصصی در حوزه صنعت ریلی، ارتباطات مرکز تحقیقات راه آهن با دانشگاه گسترش یافت. این سال‌ها با توسعه رویکرد برون سپاری در مرکز همراه بوده است، طی همین سال‌ها شورای تحقیقات و شورای پژوهشی، به‌طور رسمی در راه آهن آغاز بکار نموده‌اند. در سال‌های ۸۲ تا ۸۵ به‌طور رسمی مرکز تحقیقات راه آهن ج.ا.ا زیر نظر معاونت برنامه ریزی و امور بین‌الملل راه آهن فعالیت خود را در شاخه‌های مختلف صنعت ریلی بسط و گسترش داد. در این سال‌ها، اغلب فعالیت‌های مرکز با رکود مواجه شد. از سال ۸۵ تا نیمه دوم سال ۸۶، معاونت برنامه ریزی و امور بین‌الملل راه آهن منحل شد و مرکز تحقیقات راه آهن به‌طور مستقیم زیر نظر مدیرعامل راه آهن فعالیت می‌کرد ولی در حال حاضر مجدد زیر نظر معاونت برنامه ریزی و هماهنگی مشغول به فعالیت می‌باشد. در این سال‌ها مرکز تحقیقات راه آهن ج.ا.ا اقدام به فعال سازی تعدادی از پروژه‌های جدید و احیاء پروژه‌های ناتمام قبلی نمود و با توجه به کم رنگ شدن نقش و جایگاه مرکز تحقیقات در سال‌های پیشین، جایگاه آن و نقش مؤثر آن در تصمیم گیری‌های کلان راه آهن بازتعریف شد.
متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
لینک بالا اشتباه است
:: بازدید از این مطلب : 498
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
