2-2-2 شاخص هاي کيفيت زندگي

شاخص هاي کيفيت زندگي از ديدگاه مجله اطلاعات اقتصادي بين الملل:

اين مجله در سال 1999 تا 2000 دست به مطالعاتي روي شاخص هاي کيفيت زندگي زد و شاخص هاي کيفيت زندگي را در 9 دسته معرفي نمود:

1. رفاه مادي[1] با معيارهايي مانند توليد ناخالص داخلي.
2. سلامتي با شاخص هاي متعددي مانند اميد به زندگي در بدو تولد و …
3. امنيت و ثبات سياسي با شاخص هايي چون سرمايه گذاري هاي صورت گرفته با توجه به ثبات سياسي يک کشور.
4. زندگي خانوادگي با شاخص هايي مانند ميزان طلاق.
5. زندگي جمعي با شاخص هاي چون تعداد اتحاديه هاي تجاري، کليسا و …
6. محيط طبيعي و جغرافيايي با شاخص هاي چون ميزان آلودگي محيط زيست.
7. امنيت شغلي با شاخص هايي چون ميزان بيکاري.
8. آزادي سياسي با شاخص هايي چون ميزان آزادي هاي مدني.
9. عدالت جنسي با شاخص هايي چون ميزان موقعيت ها و فرصت ها در حوزه هاي مختلف براي زنان و مردان (همان).

3-2-2 مدل هاي ادراکي براي تحقيقات کيفيت زندگي

مدل ادراکي کيفيت زندگي ران[2]:

خانم ران، ابعاد کيفيت زندگي را به صورت رضايت از زندگي، مفهومي از خود، فاکتورهاي بهداشتي- عملکردي و اقتصادي اجتماعي مطرح مي کند. براساس اين نوع مدل زمينه هاي شخصي هر فرد، بهداشت، وضعيت اجتماعي، فرهنگ، محيط و سن بر کيفيت زندگي تأثير دارد. مفهوم درک شده از کيفيت زندگي، اثر متقابل بين شخص و محيط او ايجاد مي کند(کريمي وکيل به نقل ازطباطبايي،1390).

^[1]  .Matrrial wellbeing

[2] . Rohn

متن کامل پايان نامه