اهداكنندگان جايگزيني(فاميلي)

اين دسته از افراد فقط در زماني كه خونشان مورد نياز يكي از اعضاي خانواده يا آشنايان باشد،اهدا مي شود.قاعدتا خون اين دسته از افراد سالم تر از اهداكنندگان پولي است ولي با اين حال ممكن است به خاطر تحت فشار بودن از طرف اعضاي خانواده و يا نگراني براي بيمار خود،به سوالات مورد نظر پاسخ درست و صحيح ندهند و سبب انتال آلودگي به فرد گيرنده خون شوند.همچنين بستگان بيمار نيازمند به خون ممكن است با پرداخت پول افرادي را تشويق به اهداي خون نمايند.بنابراين اهداي خون جايگزين، اين امكان را دارد كه در بردارنده سيستمي مخفي از اهداي خون پولي باشد.

3.اهداكنندگان داوطلب بدون چشم داشت مادي

اين دسته از افراد كساني هستند كه كاملا داوطلبانه و بدون چشم داشت مادي مبادرت به اهداي خون خود مي نمايند و در قبال آن چيزي دريافت نمي كنند.انگيزه اصلي اين افراد كمك به ديگران مي باشد.اين نوع از اهداي خون مناسب ترين روش براي تامين خون سالم مي باشد و اهدا كنندگان داوطلب سالم ترين و قابل اعتمادترين گروه داوطلبان را تشكيل مي دهند.در ميان اهداكنندگان داوطلب، بهترين افراد داوطلباني هستند كه به صورت مستمر خون اهدا مي كنند.اين نوع از داوطلبان حس مسئوليت بيشتري نسبت به جامعه دارند و آگاهي بيشتري نسبت به اهميت اهداي خون و پيشگيري از عفونت هاي منتقله از راه خون دارند(علي اصغر صفري فرد،كارشناس ارشد خون شناسي و بانك خون).

 با در نظر گرفتن فوایدی که اهدای خون بر سلامتی افراد دارد درکنار فواید معنوی آن، مطمئناً اهدای خون داوطلبان بسیار بیشتری پیدا خواهد کرد. فقط کافی است هر دو ماه یکبار یک ساعتی را روی یک صندلی اهدای خون استراحت کنید تا از کلیه فواید جسمی و معنوی آن بهره مند شوید. همیشه یادتان باشد شاید یک نفر نیازمند این بخشش سخاوتمندانه شما باشد.به جهت ترغيب مردم جهان به اهداي خون،روز 14ژوین (24خرداد)به عنوان روز جهاني اهداكنندگان خون نام گذاري شده است.بايد افزود سازمان بهداشت جهاني،جامعه بين المللي انتقال خون،اتحاديه بين الملي سازمان اهداكنندگان خون و فدراسيون بين المللي جمعيت هاي صليب سرخ و هلال احمر چهار ارگان جهاني حامي اهداي خون هستند(همشهري آنلاين).

1-1-3:سازمان انتقال خون و سابقه آن

 در دوره ساسانیان خون در انتشار بیماری ها بسیار موثر بود.در عصر اسلام نیز به خونگیری و حجامت برای سلامتی بدن توصیه های بسیاری شده است.در این میان با کشف سیستم گردش خون در قرن17میلادی توسط میشل سروه اسپانیایی[1] و ویلیام هاروی انگلیسی[2]، اقدام های مختلفی برای انتقال خون صورت گرفت که به علت ایجاد عوارض و واکنشهای مرگبار،وقفه ای بیش از یک قرن در انتقال خون ایجاد شد.انتقال خون به روش علمی،نخستین بار توسط “جیمز بلاندل” در سال 1818میلادی انجام شد (پايگاه اطلاع رساني تبيان)و با کشف گروههای خونی توسط “لنداشتاینر” دوران نوین انتقال خون در اوایل قرن بیستم آغاز شد.پیش از سال 1324انتقال خون به طور پراکنده در ایران، در بیمارستاهای مختلف انجام می شده است.ولی در این مورد شواهد قابل اعتمادی وجود ندارد.خانم و آقای دکتر بوئر از فرانسه که در سال 1324به عنوان متخصص بیهوشی به ایران آمده بودند در بیمارستان سینا و احتمالا بیمارستانهای دیگر انتقال خون انجام داده اند.در همین سالها مرحوم آقای دکتر آژیر نیز در امر انتقال خون در بیمارستانهای دانشکده پزشکی فعالیت می کردند.در سال 1331 مرکز انتقال خون شیر و خورشید سرخ سابق توسط دکتر احمد آژیر تاسیس و شروع به کار کرد.

 در بین سالهای 1333-1337 اقداماتی برای استاندارد نمودن مرکز انتقال خون شیروخورشید سرخ با کمک مرحوم دکتر مارسل بالقازار(رئیس وقت انستیتو پاستور ایران)،مرحوم دکتر نفیسی(مدیر عامل جمعیت)،مرحوم دکتر آژیر و دکتر افتخاری به عمل آمد که نتیجه مطلوبی نداشت.در سالهای دهه 1330کارشناسان بین المللی به دعوت مقامات مختلف برای سروسامان دادن به انتقال خون ایران آمدند، پیشنهاداتی در این زمینه دادند که مورد توجه قرار نگرفت. مرکز خون ارتش از سال 1340 تلاشهایی در زمینه تهیه فرآورده های سلولی (گلبول قرمز متراکم و پلاکت متراکم)و پلاسمایی(رسوب کرایو و پلاسمای منجمد تازه)در حد محدود نمود.مقدار تهیه شده این فرآورده ها به علت کمی مصرف در بیمارستانهای ارتشی محدود بود و گاه گاهی با بخش خون بیمارستان دانشکده پزشکی تهران در تهیه این فراورده های مورد نیاز آن بخش نیز همکاری های محدودی می نمود.در همین سالها بود که با همکاری انستیتو پاستور ایران اقدام برای پالایش پلاسما و تهیه فرآورده های آن صورت گرفت که با وجود موفقیت تام در این زمینه به علت کمبود ماده اولیه و پلاسما گسترش چندانی نیافت.در سال 1353که سازمان انتقال خون که تنها مرجع تصمیم گیری در زمینه تامین و توزیع خون و فرآورده های خونی سالم در ایران است  تاسیس شد و انتقال خون در ایران قانون مند گردید.اگرچه مراکز متعدد در ایران با امکانات محدود در راستای تامین خون بیماران فعالیت می کردند ولی با تاسیس سازمان انتقال خون این تاسیس وارد مرحله جدیدی شد.هزینه های این سازمان از بودجه کل کشور به صورت کمک تامین می گردید ولی در سال 1358سازمان انتقال خون به عنوان یک دستگاه دولتی وابسته به وزارت بهداری در آمد و تابع مقررات عمومی دولت گردید.نبود تشکیلات و ساز و کار منظم مشکل عمده سازمان بود.سرویسهای دولتی و خصوصی (به جز تا حدودی مرکز خون ارتش)متکی به داوطلبان حرفه ای بودند که اغلب از افراد محروم جامعه بودند و در مقابل وجه ناچیزی،علی رغم برخوردار نبودن از سلامت کافی اقدام به خون دادن می نمودند. در تاریخ30/3/1363 پس از پیروزی انقلاب اساسنامه ای مشتمل بر هیجده ماده و ده تبصره طراحی و به اجرا در آمد.باید افزود که در سال 1374نیز طرح شبکه خون رسانی کشور در شورای عالی تصویب و مورد اجرا گذاشته شد.

1-2:اهداف و وظایف سازمان انتقال خون

1-2-1:اهداف سازمان

 در اغلب موارد تزريق خون و فرآورده هاي خوني تنها راه نجات بيماران و مصدومان است و ازآنجائيكه تاكنون هيچ ماده اي جانشين خون اين مايع حيات بخش نگرديده است، تنها منبع توليد خون ، انسانهاي متعهد، آگاه و معتقد هستند كه با اهداء مستمر خون خود سازمان انتقال خون را كه وظيفه تهيه و پالايش، آزمايش وپخش خون را بعهده دارد ياري مي نمايند .

در اين راستا سازمان انتقال خون سعي نموده همواره براساس استاندارد هاي تعريف شده در جهت ارتقاء سطح رضايت و آسايش اهداء كنندگان و مستمر نمودن آنان تلاش نمايد تا با تأمين خون وفرآورده هاي سالم مورد نياز بيماران، به رسالت اصلي سازمان انتقال خون،تاکید بر حفظ سلامت کارکنان و بیمارانی که از خدمات سازمان انتقال خون بهره مند می گردند،دست يابد.

 کیفیت خون و فرآورده های خونی از مهمترین مسائلی است که از بدو تاسیس سازمان انتقال خون مورد توجه مدیران بوده است.سازمان انتقال خون ایران علاوه بر اینکه در سطح کشور که در منطقه آسیای مرکزی خاورمیانه و شمال آفریقا خود را به عنوان سازمانی با عالیترین کیفیت تثبیت کرده است.با توجه به آمارهای ارائه شده در سال1384در مراکز خونگیری می توان به موقعیت و جایگاه وبژه سازمان انتقال خون نه تنها در ایران و منطقه خاور میانه  بلکه در کشورهای در حال توسعه آگاه شد.از جمله اهداف سازمان را می توان از منظر مشتری،مالی،فرآیندهای داخلی و از منظر یادگیری و رشد مورد بررسی قرار داد.

 از جمله اهداف سازمان از منظر مشتری،می توان به ارتقای کیفیت خدمات آموزشی و پژوهشی،همچنین افزایش رضایت شرکت های پالایش گر پلاسما و افزایش رضایت اهداکنندگان و وزارت بهداشت و بیماران و مراکز درمانی از خون و محصولات خونی اشاره کرد.در مورد اهداف سازمان از منظر مالی می توان به توسعه منابع مالی جدید از طریق اشخاص حقیقی و حقوقی،ارتقای بهره وری منابع،کاهش هزینه های غیر ضروری و افزایش درآمدها و …. اشاره کرد.و در خصوص اهداف سازمان از منظر فرآیندهای داخلی،استقرار سیستم تضمین کیفیت سلامت و مراقبت از خون،ارتقا کیفیت فرآورده های خون،ارتقا و توسعه آزمایشگاههای مرجع انتقال خون،توسعه تولید محصولات جدید،ارتقا فرآیند تولید پلاسما،ارتقا و توسعه نظام خدمات آموزشی و پژوهشی،ارتقا و توسعه فرآیند جذب،انتخاب و حفظ اهداکنندگان،ارتقای فرآیندهای بهداشتی،ایمنی و محیط زیستی،افزایش کارایی فرآیندهای پشتیبانی،ارتقای فرآیند توزیع و مصرف خون و محصولات خونی می تواند از جمله اهداف سازمان از منظر فرآیندهای داخلی باشد.و در مورد اهداف سازمان از منظر یادگیری و رشد می توان به ارتقاء سطح مهارت و تخصص کارکنان،افزایش مشارکت کارکنان در پیشبرد اهداف استراتژیک،افزایش رضایت و انگیزه کارکنان،توسعه فناوری های نوین انتقال خون،توسعه فناوری اطلاعات در سازمان اشاره نمود.انتقال خون به عنوان یکی از جنبه های درمان،نقش مهمی در پزشکی دارد و همانند بسیاری از مسائل مربوط به امر درمان،دارای عوارضی است که با توجه به شدت و نوع آنها مشکلات مختلفی در گیرندگان خون ایجاد میکند(تيموري نقده،5:1385) و علی رغم مزایای آن،از یک طرف سبب نجات جان بیماران میشود و از طرفی در صورت عدم رعایت احتیاط های لازم،عوارض بسیاری به همراه دارد و در مواردی حتی به مرگ نیز می انجامد(نوری،1380:مقدمه).

متن کامل پایان نامه فوق در این لینک از سایت ارشدها

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 500