امروزه عدالت سازمانی به یکی از مهمترین ورودیهای سازمان که تاثیر زیادی بر عملکرد، رضایت و بهرهوری کارکنان دارد، در نظر گرفته میشود. از آنجا که منابع انسانی مهمترین منابع سازمانها به شمار میروند، رشد و توسعه آنان میتواند به موفقیت سازمانها منجر شود. در پژوهش حاضر به بررسی رابطه میان عدالت سازمانی با توسعه منابع انسانی پرداخته شد. در این تحقیق که از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها توصیفی- پیمایشی محسوب میشود، برای گردآوری دادهها از پرسشنامهای متشکل از 47 سؤال استفاده شد. برای سنجش عدالت سازمانی از ابعاد عدالت توزیعی، عدالت رویهای و عدالت مراودهای استفاده شد. جامعه آماری نیز 401 نفر از کارکنان دفتر رسیدگی به اسناد پزشکی سازمان تامین اجتماعی بود که با بهرهگیری از فرمول حجم نمونه به 197 نفر تقلیل یافت. روش گردآوری دادهها نیز کتابخانهای و میدانی میباشد. نتایج حاصل از بکارگیری آزمون رتبهای اسپیرمن بیانگر وجود رابطه مثبت و معنادار میان عدالت سازمانی و ابعاد آن با توسعه منابع انسانی بود. ضمن اینکه عدالت توزیعی و مراودهای به عنوان مهمترین ابعاد عدالت سازمانی انتخاب شدند. در پایان با بهرهگیری از آزمون دوجملهای سطوح موجود متغیرها بررسی شدند که تمامی متغیرها بجز توسعه منابع انسانی در سطح مطلوبی قرار گرفتند.