چکیده:

امروزه موضوع برنامه ریزی طرح های شهری، یکی از مسائل مهم در شهرها می باشد. عوامل متعددی در برنامه های طرح های جامع شهر موثر می باشند. یک عامل موثر در طرح های جامع شهری، مشکلات اجتماعی است. با توجه به مطالعات صورت گرفته، عوامل آسیب های  اجتماعی مانند فقر، بیکاری، ناهماهنگی اجتماعی، میزان بالای جمعیت و …  باعث ایجاد محیطی نامناسب برای  استفاده کنندگان محیط مصنوع  می نماید، اما فاکتورهای آسیب های اجتماعی تنها عوامل و جنبه های تعیین کننده مشکلات  اجتماعی نیستند، برنامه ریزی و طرح فیزیکی فضا، نقش مهمی در ایجاد فضایی پایدار دارد . طرح های جامع سنتی بدون برنامه ریزی علمی در ایران شکل گرفته اند . پس از سالها با بروز مشکلات اجتماعی ، اقتصادی ،فرهنگی و…. نخستین بار طرح جامع شهر تهران با برنامه ریزی استراتژیک ارائه گردید که پایه برنامه ریزی منطبق بر مشکلات شهری می باشد . این تحقیق با بررسی انواع برنامه ریزی طرح های جامع شهری و هدف هر برنامه بر چگونگی ارتباطات با بخش های مختلف جامعه وتعامل ارتباطات با انطباق برنامه ها و بخصوص مشکلات اجتماعی صورت گرفته است

کلمات کلیدی: انطباق – برنامه ریزی – طرح جامع– مشکلات- اجتماعی – شهری

• مقدمه

تفکر در خصوص تهیه طرح جامع برای شهر و بررسی ابعاد مختلف توسعه آتی آن از قدمت زیادی برخوردار نیست و واقعیت آن است که با هریک از تقسیم بندی های انجام گرفته در این خصوص مقایسه شود، مشخص می گردد که مدت زمان قابل تصور برای تفکر و تهیه طرح جامع شهری حداکثر دو قرن است که از اوایل قرن نوزدهم به بعد را شامل می شود. بنابراین شهرسازی نسبت به برخی علوم دیگر از عمر کوتاهی برخوردار است و خصوصاً در جریان تحولات انجام گرفته در طول دو سده اخیر نیز با نوساناتی مواجه بوده است که بعضاً دگرگون کننده برخی بنیانهای اساسی این علم شده است. بنا به همین سابقه، شهرسازی از نظریه پردازی صرف در باب مباحث اجتماعی، اقتصادی و یا ایده آل گرایی و تخیل پردازی شروع و قریب یک قرن با این شیوه تفکر تداوم می یابد.

همه ساله صدها طرح جامع توسعه ای در شهرها و بسیار بیش از آن در کل کشور طراحی و اجرا می شود . این طرح ها در واقع نوعی مداخله ی توسعه ای نهادهای عمومی و خصوصی در محیط زندگی اجتماعی و طبیعی انسان ها به شمار می آیند . هر چند که طرح های جامع توسعه ای معمولا با نیت خیر به اجرا در می آیند و می توانند منافع بسیاری به همراه داشته باشند، اما نمی توان از آثار ناخواسته اجتماعی و احتمالا تخریبی آن ها چشم پوشی کرد . برای افزایش آثار مثبت این طرح ها بر منابع طبیعی و اجتماعات انسانی چاره ای جز ارزیابی تاثیر اجتماعی آن ها نداریم و قطعا توانا شدن مدیریت توسعه کشور در همه سطوح برای پیش برد ارزیابی تاثیر اجتماعی  طرح ها جامع ، عامل مهمی در تحقق امر توسعه پایدار می باشد.

بیان مسئله

• چگونگی انطباق طرحها با اهداف اجتماعی

• • • انطباق پیش بینی های جمعیتی

بت جمعیت شهرها در پایان دوره طرح جامع حدود 70 % پیش بینی ها با اشتباه فاحش مواجه بوده اند. بدین ترتیب که جمعیت شهر در پایان دوره طرح در محدوده ای از 20% کمتر از پیش بینی تا حدود 50 % بیشتر از پیش بینی ها بوده است.  15 % پیش بینی ها تقریبا  به تحقق پیوسته اند و 15 % دیگر گر چه به وقوع پیوسته اند، ولی با توجه به اشتباه برآورد پیش بینی جمعیت در سال پایه (فروض مقدماتی) باید در زمره پیش بینی های نادرست قرار گیرند.

• چگونگی انطباق پیش بینی اقتصادی با آنچه که در عمل به وقوع پیوسته است

در این بخش نیز پیش بینی ها از واقعیت دور بوده اند، به شرح زیر:

• در بخش کشاورزی آنچه به وقوع پیوسته است از ده برابر کمتر تا 5/1 برابر بیشتر بوده است.
• در بخش صنعت 75 % پیش بینی ها به این علت که آنچه که اتفاق افتاده بسیار کمتر بوده و 25 % به عکس آن که آنچه واقع شده افزایش یافته، غلط بوده است.
• در بخش خدمات درست عکس این مطلب اتفاق افتاده است.

در نتیجه می توان گفت که پیش بینی ها عمدا  به وقوع نپیوسته است.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 723